Historie
Waarschijnlijk gestimuleerd door de oprichting van harmonieën in Eygelshoven en Chèvremont werd in de laatste maanden van de negentiende eeuw ook in Haanrade het initiatief genomen tot de oprichting van een eigen muziekkorps. Er was in de hechte gemeenschap van Haanrade toen al enkele jaren een kleine kern van musicerende parochianen actief, die bij kerkelijke feesten aantrad. Een klein jaar na de oprichting van harmonie St. Philomena in Chèvremont werden ook in Haanrade de koppen bij elkaar gestoken en werd op 29 juni 1900 harmonie St. Gregorius opgericht. Als patroonheilige fungeerde, zoals vaak in die jaren, de patroonheilige van de parochie. Eerste voorzitter was J. Lochtman, in wiens café de oprichting plaatsvond en als eerste dirigent fungeerde Mathias Gerards.
Het pad van de jonge vereniging ging in het begin niet over rozen. De beginjaren kenmerkten zich vooral door vele dirigentenwisselingen en de voorzittershamer ging van hand tot hand. Maar eenmaal in rustiger vaarwater beland, kwam de kwaliteit van de Haanraadse muzikanten boven water. In 1904 kreeg de harmonie zijn vaandel en in 1905 werd onder directie van Hubert Geelen tijdens een concours in Gulpen de eerste echte prijs, een aanmoedigingsprijs behaald.
In april 1910 besloot de harmonie nieuwe instrumenten aan te schaffen en in 1920 werd het 20-jarig bestaan gevierd met een groot festival. In 1921 richt de harmonie de Federatieve Bond van Kerkraadse Muziekgezelschappen mee op. Haanrade mocht na loting het eerste federatiefeest organiseren. Op 19 juli 1925 werd het zilveren verenigingsjubileum gevierd met een internationaal muziek- en zangfestival, waaraan door dertig verenigingen werd deelgenomen.
Eerste prijzen
In de navolgende jaren ging de harmonie telkens op concours, met eerste prijzen in 1926 in Vlodrop in de derde afdeling, in 1927 in Hoensbroek in de tweede afdeling en weer een jaar later in Wessem in de Eerste Afdeling. In 1927 werd voor het eerst een commissie van bijstand opgericht, met voorzitter Mathias Werry. In de jaren dertig werden door de harmonie jaarlijks volksconcerten gegeven, meestal in Kerkrade op de Markt of het Oranjeplein. Maar op zondag 29 juni 1930 vond het eerste volksconcert plaats in Haanrade op de hoek Meuserstraat-Haanraderweg. Pas in 1938 kwam daar een vervolg op. Op 6 augustus 1939 organiseerde St. Gregorius voor de tweede keer het federatiefeest.
Onderduiken
Het verenigingsleven in Haanrade vond na de Duitse inval in 1940 nog gewoon doorgang, maar werd in 1942 volledig lam gelegd vanwege de invoering van de ‘Kulturkammer’. Verenigingen die zich niet aansloten bij de ‘Kulturkammer’, mochten geen uitvoeringen, repetities en vergaderingen meer houden en zouden worden opgeheven. Net als de andere Haanraadse muziekverenigingen koos St. Gregorius voor het laatste. In het geniep oefenden vele muzikanten thuis echter verder. Op 11 januari 1942 werd het 40-jarig verenigingsjubileum op bescheiden wijze gevierd met een muziek- en toneelavond in verenigingslokaal Boss. Op 8 maart 1942 dook de harmonie onder. Het verenigingsleven lag daarna stil tot de bevrijding van Haanrade, op 6 mei 1945. Na de bevrijding was de harmonie weer snel op haar oude muzikale niveau terug. Op zondag 26 augustus 1945 werd het eerste naoorlogse volksconcert verzorgd op het schoolplein, met als ‘aftrap’ van het programma het Wilhelmus.
Na de oorlog
Op 22, 23 en 30 juli 1950 werd het gouden jubileum gevierd met twee spetterende weidefeesten. Vanaf 1951 is de Haanraadse harmonie steeds nadrukkelijk betrokken bij de organisatie van het WMC. In 1952 maakte de harmonie een eerste concertreis en wel naar Wuppertal. In 1957 werd op initiatief van Leo Paffen het damescomité opgericht, dat meteen voor nieuwe uniformen ging zorgen. Eerste voorzitster was Mien Beaumont, opgevolgd door Enny Thönnissen, die liefst 35 jaar voorzitster zou blijven. In september 1957 maakte de harmonie een concertreis naar Büttgen. In 1959 waagde St. Gregorius zich na 22 jaar weer aan een bondsconcours en bewijst het musiceren niet te zijn verleerd: in Hulsberg werd een eerste prijs in de Eerste Afdeling behaald. In 1960 werd het 60-jarig verenigingsjubileum gevierd en bood het damescomité een nieuw vaandel aan. In 1962 presenteerde de harmonie voor het eerst haar nieuwe drumband. In 1968 werd een eerste prijs op het bondsconcours in Wessem behaald. Een jaar later startte de harmonie met haar jaarlijkse tentfeesten, die tot ver in de jaren zeventig werden georganiseerd, met steun van beschermheer Frans Diels.
Promotie!
In 1972 promoveerde de vereniging, tijdens het bondsconcours in Ubachsberg, naar de Afdeling Uitmuntendheid. Een historisch moment, want op dat moment musiceerde het korps al zeventig jaar (!) in de Eerste afdeling. Gestimuleerd door het succes, werd St. Gregorius in datzelfde jaar Limburgs kampioen in Echt. Een succes dat o.a. resulteerde in een eervolle uitnodiging voor een radioconcert in de KRO-studio in Hilversum op 29 april 1973. Inmiddels stond het roemruchte 75-jarig bestaansfeest voor de deur. In het feestpaviljoen op het nieuwe Vincent van Goghplein werd gerecipieerd en flink gefeest, met een spetterend programma. In 1976 bracht de harmonie een bezoek aan de harmonie van Scharnitz in Tirol.
Drie keer eerste
In de afdeling Uitmuntendheid stond de harmonie haar mannetje. Dat bleek tijdens de bondsconcoursen in Borgharen (1977), Schinveld (1982) en Voerendaal (1987), waar onder leiding van Sjef Klinkers (foto onder) drie keer op rij een eerste prijs werd behaald. De prestatie in Borgharen was voor het gemeentebestuur aanleiding de Haanradenaren officieel te ontvangen op het stadhuis.
In september 1989 werd de toekomst van de vereniging verzekerd door de oprichting van de jeugdcommissie, die de activiteiten rond de jeugdharmonie en de opleiding van jeugdige talenten ging begeleiden. Een jaar later werd het 90-jarig bestaansfeest gevierd. Op het bondsconcours in 1992 in de Rodahal kwam de harmonie met een score van 302 punten voor het eerst boven de magische 300 puntengrens. St. Gregorius beschikte inmiddels over een nieuwe Commissie van Bijstand, die momenteel bijna honderd namen telt. Nu, ruim honderd jaar na de oprichting, bloeit de vereniging nog steeds.